Мусулмонларга эслатма: мусулмоннинг қони, моли ва шаъни дахлсиздир

Матбуот баёноти

Мусулмонларга эслатма: мусулмоннинг қони, моли ва шаъни дахлсиздир

Оммавий ахборот воситалари Суданнинг Фашир шаҳрида содир этилган мудҳиш жиноятлар – қатлиомлар, номусларга тажовуз қилиш ва минглаб оилаларнинг ўз бошпаналарини ташлаб кетишига сабаб бўлган мажбурий кўчириш ҳолатлари ҳақида хабар бермоқда.

Ўз-ўзидан ҳақли савол туғилади: «Ла илаҳа иллаллоҳ Муҳаммадун Росулуллоҳ» дея шаҳодат келтириб, охират кунига иймон келтирган мусулмон, қандай қилиб ўз биродарининг қони, моли ва шаънига енгил қараши мумкин?! Росулуллоҳ ﷺ

«لَا يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يُرَوِّعَ مُسْلِمًا»

«Мусулмонга бошқа бир мусулмонни қўрқитиши ҳалол бўлмайди», деган эканлар, қандай қилиб уни қўрқитишни енгил санаши мумкин?!

Бу каби мудҳиш фожиалар Сурия, Миср, Яман, Ливия, Ироқ ва бошқа мусулмон диёрларида аввал ҳам такрор ва такрор содир этилган бўлса-ю, наҳотки, мусулмонлар бир-бирларининг қони дахлсиз эканини унутган бўлсалар?!

Дарҳақиқат, мусулмонни қасддан ўлдиришнинг ҳаром эканлиги Қуръоннинг қатъий насси билан собит бўлган ва бу – динимизнинг ҳар бир киши билиши зарур бўлган аниқ ҳақиқатларидан биридир. Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таоло марҳамат қилади:

وَمَن يَقۡتُلۡ مُؤۡمِنٗا مُّتَعَمِّدٗا فَجَزَآؤُهُۥ جَهَنَّمُ خَٰلِدٗا فِيهَا وَغَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ وَلَعَنَهُۥ وَأَعَدَّ لَهُۥ عَذَابًا عَظِيمٗا

«Ким қасддан бир мўминни ўлдирса, унинг жазоси жаҳаннам бўлиб, ўша жойда абадий қолажак. Ва у Аллоҳнинг ғазаби ва лаънатига дучор бўлган, Аллоҳ унинг учун улуғ азобни тайёрлаб қўйгандир» [Нисо 93]

Қасддан одам ўлдирган киши учун бундан ҳам оғирроқ жазо бўлиши мумкинми?! Росулуллоҳ ﷺ бундай деганлар:

«كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرَامٌ؛ دَمُهُ وَمَالُهُ وَعِرْضُهُ»

«Ҳар бир мусулмоннинг қони, моли ва номуси бошқа мусулмонга ҳаромдир».

Росулуллоҳ ﷺнинг видолашув хутбасидаги сўнгги васиятларидан бири – мусулмоннинг қони, моли ва шаъни бошқа мусулмонга ҳаром қилинганидир. Мусулмоннинг ушбу дахлсизликларини ҳимоя қилиш вожиблиги борасида муфассал шаръий нусуслар келган. Шариат ушбу дахлсизликлардан бирортасини поймол этган кимсага нисбатан ўта қаттиқ жазо-чораларини белгилаган.

Эй мусулмонлар, сизларга нима бўлди?! Мусулмон киши қўлига қурол тушиши билан ўз биродарларининг дахлсизликларини поймол қилиши ақлга сиғадими?! Наҳотки мустамлакачи кофирлар учун айрим мусулмонларни ўзларига малай қилиб, уларни куч ва қурол-яроғ билан таъминлаш ҳамда мусулмон биродарларининг дахлсизликларини топташга ундаш шунчалар осон бўлиб қолган бўлса?! Мусулмонлар армиялари таркибидаги аскар ёки полиция ходими қандай қилиб тинч аҳолига қурол ўқталиши мумкин?! У, Аллоҳ Таолонинг ҳузурида, «Мен фақат буйруқни бажардим» деган баҳонаси узр сифатида қабул қилинади, деб ўйлаяптими?!

Эй мусулмонлар!

Сизлар бу қилмишнинг нақадар хатарли эканини ва Аллоҳ таоло ҳузурида унинг гуноҳи қанчалар оғир эканини тўлиқ идрок этмоғингиз лозим. Зеро, мусулмоннинг қотили Аллоҳнинг ғазаби ва лаънатига, Унинг раҳматидан қувилишга ҳамда жаҳаннам оловида абадий қолишга мустаҳиқдир! Росулуллоҳ ﷺ бундай деганлар:

«لَا يَزَالُ الْعَبْدُ فِي فَسْحَةٍ مِنْ دِينِهِ مَا لَمْ يُصِبْ دَماً حَرَاماً»

«Банда, модомики ҳаром-ноҳақ қон тўкмас экан, динида кенгчиликда қолади». Бу шуни англатадики, банда қасддан одам ўлдириш гуноҳидан бошқа қанча гуноҳга мубтало бўлмасин, у динида кенгчиликда бўлади. Бироқ, қасддан одам ўлдириш билан у бу кенгликни йўқотади, тавфиқдан маҳрум бўлиб, Аллоҳнинг ғазабига дучор бўлади ва ҳеч қандай узр-баҳонаси қабул қилинмайди; Ҳатто ўзини оқлаш мақсадида «мусулмон биродарим менга қурол кўтариб юзма-юз чиқди» деган баҳонани рўкач қилса ҳам. Зеро, Росулуллоҳ ﷺ бундай деганлар:

«إِذَا الْتَقَى الْمُسْلِمَانِ بِسَيْفَيْهِمَا فَالْقَاتِلُ وَالْمَقْتُولُ فِي النَّارِ. قِيلَ: هَذَا الْقَاتِلُ فَمَا بَالُ الْمَقْتُولِ؟ قَالَ: إِنَّهُ كَانَ حَرِيصًا عَلَى قَتْلِ صَاحِبِهِ»

«Агар икки мусулмон қиличлари ила (бир-бири билан) тўқнашса, қотил ҳам, ўлдирилган ҳам дўзахдадир. Шунда: Бу қотил (тушунарли), лекин ўлдирилганнинг ҳоли нечук?! – деб сўралди. У зот айтдилар: Чунки у ҳам ўз шеригини ўлдиришга ҳарис эди». Агар кимдир бундай мудҳиш ҳолатда айнан қандай йўл тутиши лозимлиги ҳақида сўраса, Росулуллоҳ ﷺ фитналар юз берган вақтга оид кўрсатмаларида бу саволга аниқ жавоб қолдирганлар. Абу Мусо Ашъарий Росулуллоҳ ﷺнинг шундай деганларини ривоят қилади:

«إِنَّ بَيْنَ يَدَيْ السَّاعَةِ فِتَنًا كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ، يُصْبِحُ الرَّجُلُ فِيهَا مُؤْمِنًا وَيُمْسِي كَافِرًا، وَيُمْسِي مُؤْمِنًا وَيُصْبِحُ كَافِرًا، الْقَاعِدُ فِيهَا خَيْرٌ مِنْ الْقَائِمِ، وَالْمَاشِي فِيهَا خَيْرٌ مِنْ السَّاعِي، فَكَسِّرُوا قِسِيَّكُمْ، وَقَطِّعُوا أَوْتَارَكُمْ، وَاضْرِبُوا سُيُوفَكُمْ بِالْحِجَارَةِ، فَإِنْ دُخِلَ – يَعْنِي عَلَى أَحَدٍ مِنْكُمْ – فَلْيَكُنْ كَخَيْرِ ابْنَيْ آدَمَ»

«Қиёмат қоим бўлиши олдидан зулматли тун қоронғиси каби фитналар юз беради. Ўшанда киши мўмин ҳолида тонг оттириб, кофир ҳолида кеч киритади. Мўмин ҳолида кеч киритиб, кофир ҳолида тонг оттиради. У пайтда ўтирган киши тик турган кишидан афзалдир, юраётган киши эса югураётгандан афзалдир. Бас, камонларингизни синдиринг, камон ипларини узинг ва қиличларингизни тошга уринг. Агар (бирортангизнинг ҳузурига бостириб) кирилса, Одамнинг икки ўғлининг яхшироғи каби бўлсин».

Бизнинг ҳар бир мусулмонга, ҳар бир зобит, аскар ва полициячига, қолаверса, қўлида қурол тутган ҳар бир инсонга хитобимиз қуйидагича:

Дарҳақиқат, Аллоҳ Таоло бизга тафаккур юритишимиз учун ақл неъматини ато этди ва ундан тўғри фойдаланишни вожиб қилди. Шу сабабли, инсон бирор амалга қўл уришдан ёки бирор сўзни айтишдан аввал, унинг шаръий ҳукмини билмоғи лозим. Шаръий ҳукмни билиш эса, ўз навбатида, ўша ҳукм татбиқ этиладиган воқеликни идрок этишни тақозо қилади. Бинобарин, мусулмон киши сиёсий онгга эга бўлмоғи, воқеаларнинг асл моҳиятини теран идрок этмоғи ва мустамлакачи кофирларнинг режалари ортидан эргашиб кетмаслиги лозим. Зеро, улар бизга ва Исломга ҳаргиз яхшиликни раво кўрмайдилар. Аксинча, улар бизни бўлиб ташлаш, юртларимиз устидан ҳукмронлик ўрнатиш ҳамда ресурсларимиз ва бойликларимизни талон-торож этиш йўлида бутун куч, макр ва ҳийла-найрангларини ишга солган ҳолда тинимсиз ҳаракат қилмоқдалар.

Шундай экан, қандай қилиб мусулмон киши ўша мустамлакачи кофирларнинг қўлидаги қўғирчоққа айланишга ёхуд уларнинг малайлари буйруқларини ижро этувчи бўлишга рози бўлади?! Наҳотки у, шу фоний дунёнинг арзимас матоҳларига кўз тикиб, ўз охиратини бой берса, дўзах аҳлидан бўлиб, унда лаънатланган ва Аллоҳнинг раҳматидан маҳрум этилган ҳолда абадий қолишга рози бўлса?! Наҳотки мусулмон киши, Аллоҳ яратган бир ожиз башарни рози қилиш йўлида, дунё ва охират эгаси бўлган Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таолонинг ғазабига дучор бўлишга рози бўлса?! Бас, Аллоҳ Таолонинг ушбу каломини ўқинг ва ўз позициянгизни аниқ белгилаб олинг:

وَلَقَدۡ ذَرَأۡنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ لَهُمۡ قُلُوبٞ لَّا يَفۡقَهُونَ بِهَا وَلَهُمۡ أَعۡيُنٞ لَّا يُبۡصِرُونَ بِهَا وَلَهُمۡ ءَاذَانٞ لَّا يَسۡمَعُونَ بِهَآۚ أُوْلَٰٓئِكَ كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّۚ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ

«Биз жин ва инсдан кўпларини жаҳаннам учун яратганимиз муҳаққақдир. Уларнинг диллари бору англай олмайдилар, кўзлари бору кўра олмайдилар, қулоқлари бору эшитмайдилар. Улар чорвалар кабидирлар, йўқ, улар (беақл, бефаҳмликда) чорвалардан ҳам баттардирлар. Ана ўшалар ғафлатда қолган кимсалардир» [Аъроф 179]

Наҳотки, сизлар чорвалар каби бўлишга, балки беақл ва бефаҳмликда улардан ҳам баттар бўлишга, оқибатда кўз, қулоқ ва ақл неъматларини ишлатмасликка ва шу билан дўзах аҳлидан бўлиб қолишга рози бўлсангиз?!

Эй мусулмонлар!

Дарҳақиқат, Ҳизб ут-Таҳрир ҳар бир мусулмонни ўз мусулмон биродарининг қони, моли ёки шаънига зарра миқдорича дахл этишдан огоҳлантиради. У Сизларни Аллоҳ Таолонинг ғазабига ва шиддатли азобига дучор бўлишдан огоҳ этади. Аллоҳга қасамки, бу масала – ҳазил эмас, балки ўта жиддий ишдир! Шундай экан, ажал етган пайтдагина ҳушёр тортадиган ғофиллар тоифасидан бўлиб қолманг. Зеро, ўлим соати – пушаймонлик вақти эмасдир. У шундай бир вақтки, унда аввал иймон келтирмаган ёхуд иймонида бирор яхшилик касб этмаган жонга иймони кор қилмайди. Сизларни бу дунёнинг арзимас матоҳлари алдаб қўймасин, зеро уларнинг барчаси муқаррар равишда фонийдир. Албатта, ўлим ҳар бирингизга ўз соянгиздан-да яқинроқдир. Бас, шундай экан, ҳеч бир кимса ўз биродаридан зарра миқдорича бўлса ҳам ноҳақ равишда бирор нарса олишга ёхуд унга зиён-заҳмат етказишга йўл қўймасин! Ҳизб ут-Таҳрир сизларни сиёсий онг даражасини юксалтиришга, Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таолонинг аҳкомларига қатъий риоя этишга ҳамда Аллоҳ нозил қилган қонунлар билан ҳукм юритиш йўлида Ҳизб билан биргаликда фаолият олиб боришга даъват этади. Шунда Аллоҳ мустамлакачи кофирлар ва уларнинг малайларини устингиздан даф этади ҳамда уларнинг юртларимиздаги режаларини барбод қилади.

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَجِيبُواْ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمۡ لِمَا يُحۡيِيكُمۡۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَحُولُ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَقَلۡبِهِۦ وَأَنَّهُۥٓ إِلَيۡهِ
تُحۡشَرُونَ * وَٱتَّقُواْ فِتۡنَةٗ لَّا تُصِيبَنَّ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمۡ خَآصَّةٗۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

«Эй мўминлар, Аллоҳ ва Унинг Росули сизларни абадий ҳаёт берадиган нарсага даъват қилар экан, уни қабул қилинглар ва билингларки, шубҳасиз, Аллоҳ ҳар бир киши билан унинг қалби ўртасини эгаллаб турур ва шубҳасиз, Унинг ҳузурига тўпланурсизлар. Ҳамда сизлардан фақат золим кимсаларнинг ўзигагина етмай (балки барчага етадиган) балодан сақланингиз! Ва билингки, албатта Аллоҳнинг азоби қаттиқдир» [Анфол 24-25]

Ҳизб ут-Таҳрирнинг марказий матбуот бўлими